Een jaartje terug las ik in het tijdschrift "Weet, brengt je bij kennis" iets over het dierenrijk. De
discussie ging er over waarom er haaien en spinnen en allerlei enge zeewezens zijn
op aarde. Ik was benieuwd hoe de discussie verder ging. Mijn vraag: waarom is de schepping enerzijds zo mooi en
anderzijds zo gewelddadig? Dit kreeg ik als antwoord op mijn e-mail:
In de Bijbel staat geschreven over de krokodil(leviathan), en dat
het lam met de leeuw zal weiden. Ik zie nu al in de schepping terug hoe machtig
Onze Schepper is en hoe mooi en liefdevol Hij het zich voorgesteld heeft. Ik
zag laatst hele mooie foto's van dierenliefde van dieren onder elkaar. Toch
vroeg ik mij af wat er nog meer wordt gezegd over de schepping. Er rust
natuurlijk ook een vloek op de aarde, maar waarom zoveel enge zeewezens
e.d.? Gelukkig leven ze onder in de zee! Toch bleef ik erover na denken en dit is de conclusie naar aanleiding van een reactie op de vraag aan de redactie van Weet:
Of iets eng is
of niet, is natuurlijk een kwestie van smaak. God houdt kennelijk van variatie
en wellicht heeft Hij een groot gevoel voor humor! Maar dieren eten elkaar ook op! Waarom leven dieren onder elkaar en dieren en mensen met elkaar soms
in vijandschap? Veel onderzoekers hebben gedacht, dat bijvoorbeeld chimpansees
altijd in vrede met elkaar leven, maar ook daar hebben ze gezien dat ze elkaar
kunnen vermoorden als ze echt heel kwaad zijn. Het heeft natuurlijk te maken
met wat we de ‘zondeval’ noemen. Adam en Eva waren door God benoemd als de
heersers (=beheerders) van de aarde. Toen ze ongehoorzaam werden en de duivel
gehoorzaamden, gaven ze daarmee als het ware hun verantwoordelijkheid uit
handen en ging de duivel daarmee aan de haal. In de periode tussen de zondeval
en de zondvloed schijnt dat nog wel meegevallen te zijn, omdat er voldoende
voedsel was voor iedereen. Maar na de zondvloed, als de aarde er maar kaal
bijligt en het klimaat totaal veranderd is, heerst er grote voedselschaarste,
en gaan de dieren op elkaar jagen. En ook de mens is niet meer veilig voor hen.
Daarom zegt God ook tegen Noach: “Vrees
en schrik voor u zal er zijn bij alle dieren van de aarde en bij alle vogels in
de lucht, bij alles wat over de aardbodem kruipt en bij alle vissen in de zee;
zij zijn in uw hand gegeven. Alles wat zich beweegt, waarin leven is, zal u tot
voedsel dienen; Ik heb het u allemaal gegeven, evenals het groene gewas.” (Genesis 9:2-3 Herz. St.Vert.) Dus God
zorgt ervoor dat de dieren de mensen niet zomaar aan zullen vallen.
In de geologische
lagen van na de zondvloed kun je zien wat er gebeurde, en dan voornamelijk bij
de verschillende soorten dinosauriërs. De zes soorten die de ark overleven
ontwikkelen zich tot enkele tientallen verschillende soorten. Die variatie zit
n.l. in het genetisch materiaal van mensen en dieren. En zie je in het begin
alleen maar planteneters (er was voor het kleine aantal nog voldoende voedsel),
gaandeweg zie je vrijwel dezelfde soorten veranderen in vleeseters (ander
gebit). Bepaalde soorten bleven planteneters, en deze ontwikkelden allerlei
verdedigingsmechanismen, zoals hoge beenplaten op de rug, of een nekplaat,
zodat geen vleeseter hen van achter de hals kon doorbijten, en soms een benige
knots aan het staarteinde. Nu, om diverse redenen waren de dino’s niet in staat
om te overleven en de meesten zijn dan ook uitgestorven. Niet allemaal, want er
zijn wereldwijd honderden verhalen over – meestal onaangename – ontmoetingen
met deze beesten. Mensen konden niet met ze samenleven toen ze de aarde steeds
verder gingen bewonen, en hebben ze dus vrijwel totaal uitgeroeid.
Gelukkig komt er een
rijk van vrede, waarbij de vloek in de schepping is opgeheven, de duivel veilig
is opgesloten en Christus regeert. Later komen er een nieuwe hemel en aarde,
waarbij alles volledig perfect zal zijn. We hebben dus gelukkig een betere
wereld in het vooruitzicht!
We weten niet hoe de dieren eruit zagen voor de zondeval. Sterker nog, we weten
een beetje hoe de dieren eruitzagen die uit de ark van Noach kwamen, maar ook
niet exact. Na Noach is er nog erg veel gebeurd. De dieren, maar ook de mens,
moesten zich aanpassen aan heel grimmige en nieuwe omstandigheden. De aarde was
immers een grote chaos na de zondvloed. Daardoor veranderden de dieren en
mensen ook.
Zat er een ijsbeer in de ark? Waarschijnlijk niet want waarom zou die beer een
witte jas aan moeten als er nergens ijs te bekennen is? Omdat het klimaat en
het voedselaanbod erg veranderde, zijn sommige dieren andere dieren op gaan
eten. Inmiddels komt er inzicht vanuit de genetica hoe de genen het uiterlijk
van het leven aan kunnen sturen. Er hoeven maar een paar schakeltjes omgezet te
worden en een beest maakt een snavel in plaats van tanden aan. Zo zijn ook
‘enge’ aanpassingen – zoals (gif)tanden, klauwen, stekels en schilden –
aanpassingen aan de strijd om het leven die na de zondeval is losgebarsten.
